Leszcz {Abramis brama L.)
Ciało ma silnie wygrzbiecone, bocznie ścieśnione. Głowa krótka, pysk lekko zaokrąglony, otwór ustny mały przesunięty ku dołowi. Płetwy brzuszne osadzone w tyle za piersiowymi. Pod pokrywą skrzelową zęby gardłowe, służące do rozcierania pokarmu. Skóra leszcza pokryta jest cienką łuską kolistą (cykloidalną). Ubarwienie młodej ryby - srebrzystoszare, starszej - szare lub złotawobrunatne z ciemnym, nawet czarnym grzbietem. Leszcz, obok płoci, jest bez wątpienia najbardziej pospolitą rybą naszych wód śródlądowych, nie spotykamy go jedynie w potokach i jeziorach górskich. W rzekach wyróżniamy „krainę leszcza" - są to odcinki z wodą wolno płynącą, osiągającą w lecie dość wysoką temperaturę i posiadającą niezbyt dużą zawartość tlenu. Jeziora leszczowe to zbiorniki o dnie mulistym, o średniej głębokości 10-20 m, z bogatą roślinnością, leszcza spotykamy w nich dość powszechnie gatunek ten stanowi w nich 70-80% rybostanu, co prowadzi do karłowacenia ryb i rozwoju chorób, szczególnie zaś tasiemca. Spośród licznych gatunków roślin zasiedlających wody najczęściej spotykamy rogatka, wywłóczmki, jaskry, osokę aloesowatą . Leszcz odbywa tarto w maju i czerwcu, kiedy woda osiągnie 17-20"C. Na tarliskach, przebywają 3-6 dni. Czasami tarło odbywa się tak burzliwie,że możemy na powierzchni wody widzieć grzbiety trących się ryb, czy dużo plusku. Samica, w kilku miotach, składa 300-400 tyś, ziaren kleistej ikry; inkubacja trwa 4-6 dni, po czym z ziarenka wylęga się4-milimetrowa larwa. Największym wrogiem ikry są okonie, dla których jest ona prawdziwym przysmakiem. W polskich jeziorach w 3 roku życia leszcz osiąga ok. 45 g. w 5 roku - ok. 22 cm i 220 g, w 7 roku ok. 32 cm i 720 g, a w 9 -38 cm i 1080 g. W sprzyjających warunkach środowiskowych osiągnąć długość 70 cm i ciężar 5 kg. Leszcz jest rybą typowo denną i pokarmu szuka w mulistm dnie. Pomaga mu w tym wysuwany ryjek, dzięki któremu może sięgnąć w głąb mułu. Ulubionym pokarmem leszcza są larwy owadów ochotkowatych oraz mięczaki. Podczas żerowania ryby chwytają w pysk muł następnie z dużą siłą wyrzucają z powrotem do wody i ponownie chwytają ale już wydobyty w ten sposób pokarm. Wśród licznych gatunków stworzeń zamieszkujących warstwę denną leszcz, jako pożywienie, szczególnie upodobał sobie larwy z rodziny owadów ochotkowatych. Złowione leszcze bardzo często mają nieproporcjonalnie wydęty brzuch, a w nim, po rozkrojeniu, wędkarz znajduje zagadkową ,,białą taśmę" Jest to pasożyt - tasiemiec Ligula intestinalis. Nierzadko kilkadziesiąt procent całej populacji leszczy jest zarażone tym tasiemcem. Liguloza nie jest groźna dla człowieka. Sezon połowu leszcza trwa od wczesnej wiosny do późnej jesieni, ale najlepsze rezultaty osiągamy tydzień przed i po tarle oraz od połowy lipca do końca sierpnia. Latem najlepszą porą połowu jest godzina przed wschodem oraz wieczór tuż przed i po zachodzie słońca. Ale jeśli wiatr zmarszczy powierzchnię wody, ryby biorą energicznie nawet do 2 godzin po wschodzie słońca. Oczywiście, w różnych wodach mogą występować niewielkie odchylenia od tej reguły. Leszcz żyje najczęściej w stadzie, W rzekach lubi miejsca spokojne, chociaż nierzadko łowimy go również blisko nurtu. Wytrawni wędkarze najczęściej szukają stada ryb w głębokich dołach, w głębinach przy urwistych brzegach, przy zatopionych konarach drzew lub kamieniach. W jeziorach stada większych ryb przebywają w odległości kilkunastu metrów od brzegu na rozległych łąkach podwodnych, dlatego najczęściej łowimy je z łodzi. Miejsce pobytu ryb można określić najlepiej przez obserwację ich porannego i wieczornego spławiania się; ryby najpierw wystawiają płetwy grzbietowe ponad powierzchnię, po czym dają głębokiego nura, pozostawiając na wodzie charakterystyczne rozchodzące koła zjawisko to występuje najczęściej w okresie bezwietrznej, ustabilizowanej pogody. Łowienie w miejscu powtarzającego się spławiania daje dobre rezultaty, a zarzucenie wędki w kilkadziesiąt minut po spławie - niekiedy wręcz znakomite. W czasie długotrwałych ulewnych deszczy leszcze masowo podpływają pod urwiste brzegi rzek, gdzie znajdują pokarm spływający z wodą podeszczową z pól i lasów. Połowom leszcza szczególnie sprzyja ciepła, bezwietrzna pogoda, kiedy niebo pokryte jest jednak chmurami i od czasu do czasu pada ciepły drobny deszcz. W rzekach szczególnie dobrze jest łowić przy obniżonym poziomie wody, co jest najczęściej równoznaczne ze zwiększeniem się przezroczystości. Do połowów na wodach stojących i bardzo wolno płynących używamy gruntówki ze spławikiem i bezspławikowego zestawu wędkowego.
LESZCZOWA ZANĘTA
1. Bulka tarta 35% 2.herbatniki lub biszkopty mielone 15% 3.gruba kasza kukurydziana 12% 4.orzeszki arachidowe mielone 4% 5.coco belge 8% 6.PV1 1,5% 7. Coprah - melasse 14% 8. Siemię lniane - mielone 2% 9. Konopie prażone mielone15% 10. Kolendra mielona 1 % 11. Wanilia mielona 0,5% 12. Goździki mielone 0,5% 13. Cynamon mielony 0,5% 14. Koper włoski 0,5%
2 (woda płynąca): 2 części dobrze wiążącej panterki 2 części mączki biszkoptowej 2 części PV 1. Doprawić atraktorem na leszcze (van den Eynde)
3.(woda stojąca): 2 części mączki biszkoptowej 2 części mączki waflowej 1 część mączki kukurydzianej 1 część melasy koprowej. Doprawić tak, jak zanętę na wodę płynącą.
4.250 g mielonej bułki pszennej, 150 g grubej kaszy kukurydzianej, 150 g biszkoptów, 100 g Coprah Melasse, 100 g PV1, 100 g mąki sojowej, 100 g mąki arachidowej i 50 g Coco Belge.
5.Grubo zmielona bułka (10%), biszkopty (20%), herbatniki (10%), Coprah Melasse (20%), grube otręby pszenne (5%), gruba kasza kuku- rydziana (5%), PV1 (10%), tłusty, zmielony orzech arachidowy (7,5%), soja (10%) i Coco Belge (2,5%).
6.Mielona bułka (30%), biszkopty (12,5%), suchary (7,5%), Coprah Melasse (15%), PV1 (15%), soja (5%), arachid (10%) i Coco Belge (5%).
7.Coprah Melasse (70% objętości), biszkoptów (10%), Coco Belge (10%) i suchej, nawilżanej dopiero na łowisku, jak najgrubszej kaszy kukurydzianej (10%).
8. Herbatniki (15%), biszkopty (10%) i słodkie suchary (10%). Do tych składników bazowych dodaję ko- prę (20%), PV1(15%), soję (15%) i słodkie kakao (5%).
9. Bułka (do 40%] słodkie suchary (20%), mąki kukurydziana (20%), Coco Belge (10%,l słodkie kakao (5%) i wanilia naturalna (5%).
10.25% mielonych herbatników, biszkoptów lub sucharów, 25% kaszy kukurydzianej parzonej, 10% płatków jęczmiennych, 10% kopry, 10% mielonego słonecznika, 5% grubych płatków owsianych, 5% melasy wpłynie, 10% przynęt zanętowych - białych robaków, kasterów. Zanętą powinna być wzbogacona leszczowym aromatem, takim jak wanilia, piernik lub kolendra.
11. na wodę płynącą: - 4 części gotowanej kaszy kukurydzianej - 1 cz. mielonego suchego chleba - 1 cz. bułki tartej - 1 cz. mąki kukurydzianej - 1,5 cz. pokruszonych płatków owsianych + żwir i ewentualnie klej
12.na wodę stojącą - 1 cz. kaszy kukurydzianej (nie gotowanej!) - 1 cz. zmielonego suchego chleba - 1 cz. bułki tartej - 0,5 cz. mąki kukurydzianej - 0,4 cz. pokruszonych płatków owsianych - trochę kleju Dla obu rodzajów wód atraktor określany przez producenta jako leszczowy + drobne robaki zanętowe
13.2 do 3 garści robaków gnojaczków pokroić w misce na kawałki; dodać do miski trochę płynnej melasy (2-3 kółka); dodać 2-3 pełne garście mąki do panierowania lub mączki biskwitowej; 2 pełne garście melasy koprowej; 1 pełną garść mielonych konopi; 1 garść mączki kukurydzianej; 2 garście mączki kokosowej; trochę zagęszczonych odchodów gołębich; całość dokładnie wymieszać; sok z jednej puszki kukurydzy; od 1/4 do 1/2 puszki ziarna kukurydzy; 2-3 garście częściowo rozdrobnionych casterów; dodać wody, całość dokładnie wymieszać; wsypać 1 lub 2 łyżeczki cukru waniliowego.
14.Nalać do miski 2-3 „kółka" płynnej melasy; dodać trochę gołębich odchodów; od 1 do 3 garści melasy koprowej; 3 garście mąki do panierowania lub mączki biskwitowej; całość dobrze wymieszać, gnieść grudki, kilkakrotnie dodać wody i ciągle mieszać; dodać 1 do 3 garści częściowo rozdrobnionych casterów; sok z jednej puszki kukurydzy; 1/4-1/2 puszki ziarna kukurydzy; 1-2 łyżeczki cukru waniliowego; •dodać wodę i mąkę do panierowania aż do uzyskania odpowiedniej konsystencji.
15. Leszczowa zanęta na wody bieżące• 1 kg grubej kaszy kukurydzianej, gotowanej, 1 kg mąki kukurydzianej, 1 kg płatków jęczmiennych drobnych, 1 kg otrębów pszennych, 0,25 kg kleiku ryżowego z torebki, Dodatek: ,,zielony" koncentrat Kremkusa lub Top Sekret, • Pożądany dodatek: litr białych grubych robaków zanętowych, barwionych, • Obciążenie: żwir (grys) o średnicy 2-3 mm, • Przynęta: biały robak barwiony na żółto i czerwono.
16 1 część bułki tartej, 2 cz. chleba mielonego, suchego, 1 cz. kaszy kukurydzianej suchej, 1 cz. zmiksowanej kukurydzy z puszki oraz klej PV 1 tylko do uzyskania żądanej konsystencji. Aromaty: kolendra lub atraktor leszczowy Kremkusa.
17 3 części bulki tartej lub chleba 1 część biszkoptów słodkich 1 część mielonych orzeszków arachidowych 1 część konopi mielonych 1 część maki lub drobnej kaszy kukurydzianej Starannie nawilżyć co najmniej na godzinę przed zanęceniem.
18. 4 części bułki tartej, 1 część kaszy kukurydzianej, 1 część PV1,4 części 3000 Bremes, 1 część Bremix.
19. 1,5 kg kaszy kukurydzianej, grubej, ugotowanej na miękko; 1 kg bułki tartej grubej; 1 kg płatków owsianych surowych (mogą być podprażone); 1 kg mąki kukurydzianej. Produkty sklejające: kleik ryżowy lub mąka pszenna. Obciążenie: ziemia lub drobny żwirek. Dodatki: czerwone robaki lub grube białe (barwione). Dobry dodatek: wiórki kokosowe.