Świnka {Chondrostoma nasusL.)

Limit ilościowy :
W ciągu doby (0:00 – 24:00)
boleń, karp, lipień, pstrąg potokowy, amur biały, sandacz, szczupak, brzana (łącznie) 3 szt.

Ryba o ciele wydłużonym, bocznie ścieśnionym. Położenie pyska - typowo dolne, dolna warga chrząstkowata z krawędzią tnąca. Na obu wargach i szczękach - zrogowacenia skóry. Grzbiet ciemnoszary, boki jaśniejsze ze srebrzystym połyskiem. Świnka występuje przede wszystkim w górnych i środkowych biegach rzek - w krainie pstrąga i lipienia, rzadziej spotykamy ją w jeziorach. Żyje w dużych stadach. W lutym rozpoczyna wędrówkę w górę rzeki w celu odbycia tarta, które trwa od połowy kwietnia do maja. Składa ikrę na żwirowatych płyciznach. Po tarle, osłabiona, spływa w spokojniejsze partie rzeki. Ryby odżywiają się drobną fauną denną oraz glonami, które zeskubują kamieni, zatopionych gałęzi i pni drzew. Świnka osiąga długość 20-35 cm oraz ciężar 400-500 g. Ogromny wpływ na efekty wypraw na świnki wywiera poziom oraz przeźroczystość wody. Najlepsze wyniki przy nieco podwyższonym poziomie lekkim zmąceniu nurtu, zazwyczaj dzień lub dwa po silnych deszczach. Świnka jest rybą bardzo ruchliwą; w ciągu dnia potrafi nawet kilkakrotnie zmienić miejsce pobytu. Najlepsze metody połowu tej ryby, to przepływanka odległościowa i przepływanka z przytrzymywaniem. Dobrymi przynętami na świnki są białe robaczki (barwione), ośliczki, ser, pażona pszenica i płatki owsiane. Do połowu świnek ze względu na ich dużą ostrożność i osiągany ciężar ciała, zalecam żyłkę o przekroju 0,15 mm (przypon - 0,10 mm), dobranie stałego lekkiego spławika oraz w konsekwencji - niewielkiego obciążenia. Szczególnie istotne jest właśnie małe obciążenie, gdyż ryba po wyczuciu oporu natychmiast wypluwa przynętę. Przynętę chwyta najczęściej delikatnie, co spławik nie zawsze sygnalizuje. Dobrze jest próbować prowokować świnkę do brań zmieniając tempo prowadzenia przynęty, ale wtedy (tuż po zmianie kierunku)| zacinać „na wszelki wypadek. Ponieważ haczyk dość trudno wbija się w twardy pyski próbować zaciąć ,.z biegiem nurtu". Podczas holowania świnka charakterystycznie prze do dna i choć nie stawia zbyt silnego oporu, nieraz zdarza się wyhaczenie z haczyka.